ölen kişilerin arkasından söylenen bir sözdür. halk arasında genellikle sevilen fakat gayri-müslim olanlar için kullanılır. "allah rahmet eylesin" dememek için bir şekilde türetilmiştir.

bazı insanların anlayamadığı bir sözdür. yani bir ölünün toprağı bol olsa nolur olmasa nolur bunu da bazı kişiler* anlamamaktadır.

mezarlığında fazla toprak olan ölünün daha rahat yatacağı şeklinde bir söylentinin yaygınlaşmasından olsa gerek ölen insanlara toprağın bol olsun denir. tabi bunu direk ölüye diyen kişininde bazı problemleri olduğu bir gerçektir elbet

adam ölmüş. naapsın toprağı

müslüman olmayan insanların arkasından, 'allah rahmet eylesin' yerine kullanılır.
allahın rahmetinin müslüman olanlar kadar, müslüman olmayanlara da yetecek kadar çok olduğundan, kullanımının gereksiz ve hatta yanlış olduğuna inandığım cümledir.

bir tarif gidişatı içerisindeki muhtemel yönlendirme cümlesidir.

- yeteri kadar kazdığımız toprağımıza fidanımızı yerleştiriyoruz ve üzerini kapatmaya başlıyoruz. yalnız dikkat edin toprağı bol olsun. güzelce sağlamlaştırın.

<bkz: hapşuran arkadaşa söylenebilecek sözler>

müslümanlar için kullanılan versiyonu; " allah rahmet eylesin " olan, gayrı müslim ölüler için iyi bir temenni.

ilk çağ inançlarına göre, insanlar öldükleri vakit bittakım eşyaları ile birlikte gömülürlerdi. tanrılarına sunmak ve öte dünyda kullanmak üzere mezarlara birlikte götürdükleri bu eşyalar genellikle kıymetli maden ve taşlardan mamul kap kacak ile takılardan oluşurdu.

türk beyleri de islamiyetten önceki zamanlarda korugan dedikleri mezarlarına altın, gümüş ve mücevherleriyle birlikte gömülürler, sonra da üzerine toprak yığdırtarak höyük yapılmasını vasiyet ederlerdi. eski medeniyetlerin beşiği olan ortadoğu ve anadolu'da, pek çok ünlü hükümdarlara ait bu tür mezar ve höyükler hala bulunmaktadır.

altın ve hazine her zaman insanoğlunun ihtiraslarını kamçılamış, nerede ve ne kadar kutsal olursa olsun elde edilmek için insanı kanunsuz yollara sevk etmiştir. höyüklerdeki hazineler de zamanla yağmalayanmaya başlanınca ölenin ruhununmuazzep edildiği düşüncesiyle üzerine toprak yığılır ve gittikçe daha büyük höyükler yapılır olmuş. o kadar ki ölenin yakınları ve cenaze merasimine katılanların birer küfe toprak getirip mezarın üstüne atmaları gelenek halini almış.

mezarın üzerinde toprak ne kadar bol olursa, düşmanlar ve art niyetliler tarafından açılması ve hazinenin yağmalanması, o kadar engellenmiş olurdu. bu durumda toprağı bol olan kişi de öte dünyada rahat edecek, en azından kulanmaya eşyası ve tanrılara sunmaya hediyesi bulunacaktır. bugün dilimizde yaşayan "toprağı bol olmak" deyimi, aslında ölen kişi hakkında iyi dilek ifade eder. türklerin islam dairesine girdikten sonra yavaş yavaş terk ettikleri höyük geleneği, "toprağı bol olmak" deyiminin de gayrimüslimler hakkında kullanılmasına yol açmıştır.