22 ağustos 1926 tarihinde tarsus (içel)'ta doğdu, 4 kasım 1984 tarihinde istanbul'da öldü. eskişehir ticaret lisesi'nden mezun oldu (1945). osmanlı bankası ve türkiye iş bankası'nda çalıştı, 1977 yılında emekli oldu. istanbul'da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurdu.

yaşadığı dönemin en popüler şairlerinden biriydi. aşk, özlem ve ayrılık gibi duygusal konularda yazdığı şiirleriyle tanındı.

kaynak: http://siir.gen.tr

<bkz: acılar denizi>
<bkz: kum>

şiirin efendisi.

<bkz: beni unutma>

<bkz: dostlar beni hatırlasın>

<bkz: sevi siiri>

<bkz: ya sensizlik olmekse>

<bkz: kirli cag>

imkansız şeyler

imkansız olan şeyler vardır bilirsin
yaşlanmamak gibi, ölmemek gibi
ve seni sevmemek cigan gözlüm
mümkün değil ki
çıkarıp atamam içimden
neyleyim yer etmişin bir kere
ne zaman elime bir kağıt alsam
siner güzelliğin kelimelere
yumsam gözlerimi seni seyrederim
devamlı bir musiki kulaklarımda sesin
mevsimler seninle başlar, seninle biter
yıl oniki ay benimlesin
ne zaman bir gemi görsem limanda
alıp başımı seninle gitmek isterim
umurumda değil bu oyunlar, bu düzenler
anlasana; seni arıyor ellerim
imkansız düşünmemek gecelerce seni
ve sevmemek ömür boyunca, bir gün değil
*başka çaremiz yok, beni unut* demiştin
mümkün değil cigan gözlüm, mümkün değil.
şair : ümit yaşar oğuzcan

ölüme gazel

ne kötü bir dünya bu; sevgisiz, acımasız
yaşarken dolu dizgin, ölüvermek apansız

sen, en güzel yerinde olsan bile yaşamın
alırlar, götürürler bir yerlere zamansız

bütün o sevdiklerin, dostların, yakınların
koyup giderler seni orada yapayalnız

çalkalanır gidersin kapkara bir boşlukta
ne sevinç, ne de keder; artık her şey anlamsız

hakkın yok üşümeye, ağlamaya, gülmeye
unutma! ölüsün sen, boş bir kalıpsın cansız

her şey geride kaldı, ne sandın yalan dünya
gördüğün gibi işte; bir ölüm var yalansız.

şair : ümit yaşar oğuzcan

milyon kere ayten

ben bir ayten'dir tutturmuşum oh ne iyi
ayten'li içkiler içip sarhoş oluyorum ne güzel
hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
biraz ayten sürüyorum güzelleşiyor
şarkılar söylüyorum
şiirler yazıyorum ayten üstüne
saatim her zaman ayten'e beş var
ya da ayten'i beş geçiyor
ne yana baksam gördüğüm o
gözümü yumsam aklımdan ayten geçiyor

bana sorarsanız mevsimlerden aytendeyiz
günlerden aytenertesidir
odur gün gün beni yaşatan
onun kokusu sarmıştır sokakları
onun gözleridir şafakta gördüğüm
akşam kızıllığında onun dudakları

başka kadını övmeyin yanımda gücenirim
ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
bir kadeh de sizinle içeriz ayten'li
iki laf ederiz
onu siz de seversiniz benim gibi
ama yağma yok ayten'i size bırakmam
alın tek kat elbisemi size vereyim
cebimde bir on liram var
onu da alın gerekirse
ben ayten'i düşünürüm, üşümem
üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
parasızlık da bir şey mi
ölüm bile kötü değil
aytensizlik kadar

ona uğramayan gemiler batsın
ondan geçmeyen trenler devrilsin
onu sevmeyen yürek taş kesilsin
kapansın onu görmeyen gözler
onu övmeyen diller kurusun
iki kere iki dört elde var ayten
bundan böyle dünyada
aşkın adı ayten olsun

şair : ümit yaşar oğuzcan

ben seni sevdim mi? sevdim, kime ne

tuttum, ta içime oturttum seni

aldım, okşadım saçlarını, öptüm

içtim yudum yudum güzelliğini

ben seni sevdim mi? sevdim elbette

bendeydi özlemlerin en korkuncu

çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,

aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu

ben seni sevdim mi? sevdim doğrusu

sevdikçe tamamlandım, bütünlendim

biri vardı ağlayan; gecelerce

biri vardı sana tutkun; o bendim

ben seni sevdim mi? sevdim, en büyük

en solmayan güller açtı içimde

ömrümü değerli kılan bir şeydin

sen benim bozbulanık gençliğimde

ben seni sevdim mi? sevdim, öyle ya

bir çizgiye vardım seninle beraber

ve bir gün orada yitirdim seni

ben seni sevdim mi? sevdim, ya sen beni?
ümit yaşar oğuzcan

1974 yılında 17 yaşındaki oğlu galata kulesinden atlayarak intihar etmiş olan aşağıdaki dizelerin sahibi şair.

bir adam düştü galata kulesinden
o adam benim oğlumdu.

bir bakıp gözlerime,herşeyi anlarsın ya..
benimle kederlenip,benimle ağlarsın ya..
şu sonsuz karanlıklar hiç umrumda değil
batmayan güneş gibi içimde sen varsın ya....

dizelerinin sahibi.

dar ağacı gibi muhteşem bir $iire ve nicelerine sahip olan $air.

beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın

beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın
öylesine yıktın ki bütün inançlarımı
beni sensiz bıraktın, beni bensiz bıraktın.

kader

ben kaderimi yaşıyorum
okyanuslarda bir damla su gibi
silmez alınyazımı zaman
getirmez seneler beklediğimi

şarkılar duyarım gün olur
şarkılar kederli,şarkılar gamlı,
yeter,yeter artık ağlatma beni
ey telleri hüzünden şarkı

ben yalnızlığımı yaşıyorum
dudaklarımda en ümitsiz dualar
yalnızlık,yalnızlık kaderim benim
beşikten mezara kadar

gün olur ağlamak isterim
bütün acı çeken insanlar gibi
huzur mu? teselli mi kaybettiğim?
bir daha geri gelmedi

anlatamam, anlatamam derdimi
milyarlar içinde bir ben yalnızım
ve bir ben alabildiğine mahsun,kederli
yeter,yeter artık ey alınyazım.

kum

sen kum nedir bilmezsin
deniz gormedin ki.
yum gozlerini zamani dusun,
deniz bir gozunde
kum bir gozundedir.

sen tas nedir bilmezsin
daga cikmadin ki.
yuru ufuklara dogru,
dag bir ayaginda
tas bir ayagindadir.

sen kul nedir bilmezsin
ates yakmadin ki,
uzat ellerini gokyuzune,
ates bir elinde
kul bir elindedir.

sen kan nedir bilmezsin
olmedin, oldurmedin ki.
yat topraga boylu boyunca,
olum bir yaninda
kan bir yanindadir.

sen ask nedir bilmezsin
beni sevmedin ki.
agla, aglayabildigin kadar,
butun guzellikler sende
ask bendedir.

<bkz: galata kulesi>

unutamıyorum

unut demek kolay gel bana sor bir de
unutamıyorum işte unutamıyorum
bir şey var şuramda beni kahreden
şuramda tam yüreğimin üstünde
çakılı duran bir şey var
elimde değil söküp atamıyorum
dalıp dalıp gidiyor gözlerim derinlere
kimi görsem biraz sana benziyor
seni hatırlatıyor şu bulut şu gökyüzü
şu kayaları döven deniz
şu hüzünlü melodi şu napoliten şarkı
bir zamanlar beraber dinlediğimiz
boyuna seni düşünüyorum durmadan usanmadan
şimdi diyorum o ne yapıyor acaba
o güzelim gözleri kime bakıyor
o canım elleri nerde
oysa günler o günler değil
akşamlar o akşamlar değil
ve kalan şimdi sadece özlemin gecelerde
durup durup seni büyütüyorum içimde
seninle acılar büyütüyorum
yeni yeni kederler büyütüyorum dayanılmaz
kirli sular yürüyor iliklerime
bir zehir karışıyor kanıma anlıyor musun
bir daha görsem seni diyorum bir daha görsem
bir gün olsun bir dakika olsun
unut demek kolay, gel bana sor bir de
hatırladıkça gözyaşlarımı tutamıyorum
dilimin ucunda sen; başımın içinde sen
kader misin, ecel misin nesin sen
unutamıyorum işte unutamıyorum...