insanın içini kemirip duran şüphe..girmekle girmemek arasındaki o ince çizgide kalıverir insan.altına işemekle işememek arasındaki o ince çizgide kalma anı da aynı zamana tekabül eder.

klozetin tepesine çıkmakla son bulan ama ben hayvan mıyım sorusuyla devam eden paranoya.

altıma yapsam daha mı iyi?

bu paranoyayı yaşamayı arattıran, resmen tavır yapan tuvaletler biliyorum. misal taksim'deki caminin tuvaleti... beynim_zonkluyorla canhıraş kendimizi atmak için debelendiğimiz caminin tuvalet kapısında zil görünce ve o zilin çalınması gerektiğini fark edince ve dahası kapının hafifçe aralanıp şöyle bir göz kontrolünden geçirildikten sonra içeriye alınınca dumurun piri budur dedik. e bunu yaşayan bizler temizlik değil "acaba bunlar ruh hastası mı?" paranoyasına gömüldük haliyle.

kişiyi tuvaleti kullanma şekli konusunda alternatif çözümler üretmeye zorlayan**bir paranoyadır, birkaç tanesinden bahsedecek olursak;

- klozete oturmadan, dizler hafif kırılarak işini halletme -ki boyu çok uzun ve çok kısa olanlar için tercih edilesi bir alternatif değildir sanırım-;
-klozetin üzerine çıkmak-riskleri vardır tabi ki, hele ki kiloluysanız ya da dengesizseniz**-;
-her kullanımda yenilenen poşet kaplama tarzı sistemlerin olduğu klozetleri tercih etme -ki işinizin çok acele olmaması lazım böyle bir seçim şansınız olabilmesi için-;
-son olarak peçete ile kaplamak klozeti -kesin ve sorunsuz çözümdür-.