ilk bakışta garip geliyor ancak hakkaten öyle adam. yapacak bi şey yok.

bir insan 5 yaşında zıpırdır; herkesin içinde göt der, bok der, pırt yapar, ne yapsa zıpır olur zaten. veyahut 10 yaşında zıpırdır; "en hızlı 10? bilemedin, jetooon!" tarzı şakalarıyla içinde bulunduğu ortamı kırıp geçirir. e tabi büyüdükçe dersler, vizeler, finaller, notlar, yüksek, doktora, askerlik, ev-bark gibi hayat gailelerine sardırdıkça artık o çocuksu zıpırlığını da eve ilk kez gelen misafirlere gösterdiği çocukluk albümlerinde ya da facebook'ta ekleyip de mesaj atmaya çekindiği ilkokul arkadaşlarının zihinlerinde bırakmış olur.

en acı 10? bilemedin biberoooon!

gel gör ki yalvaç ural amca 80 yaşına gelmiş ancak hâlâ zıpırlığından hiçbir şey kaybetmemiş. hâlâ yalvaç ural'la zıpır bilmeceler kitapları kitabevlerimizin mizah bölmelerinde duruyor. çocuklarımızın zihinlerinde onulmaz yaralar açmaya devam ediyor. ben de vardı 15 sene önce, aradan yıllar geçti kardeşimde de gördüm. adam hâlâ aynı, hâlâ zıpır.

en tatlı on? bilemedin, baloooooon.

biz onu kel kafasıyla ve gülen yüzüyle sevdik. tabi minimal espri anlayışını bu işe hiç katmıyorum, herşey çocuklar için oleey ilk çocuk dergisi çıkarayım sonra 30 tane çok zıpır bilmeceler kitabı, herşey gapital is m için.
yalvaç abi en yetenekli on? maradon-a...
hahaha
gerçekten hayatın ne kadar zıpır olduğunu farkediyorum, yalvaç beyi görünce.

-yalvaç abi en şekilsiz on?
-kartooon
-yalvaç abi en pahalı on?
-kotooon

sonsuza kadar yapabilirim, o denli bir heves var içimde...